پدر عکاسی نوین ایران نگاتیوهایش را با قیچی خُرد کرد/ بنیانگذار رشته عکاسی در دانشگاه‌های ایران
تاریخ انتشار: ۲۳ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۷۴۷۲۸۲
به گزارش خبرنگار تجسمی ایرنا، دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران در سال ۱۳۴۹ از میرهادی شفائیه جهت تدریس واحدهای عکاسی رشته هنرهای تجسمی (گرافیک، نقاشی و مجسمه‌سازی) دعوت به عمل آورد. در سال ۱۳۶۰ از سوی وزارت فرهنگ و آموزش عالی وقت درخواست برنامه‌ریزی دروس رشته عکاسی در مقطع کارشناسی مطرح می‌شود و شفائیه به تبیین و شرح درس ها می پردازد و پس از تصویب کلیات برنامه از سوی ستاد انقلاب فرهنگی، اولین گروه از دانشجویان رشته عکاسی پس از شرکت در کنکور سراسری ۱۳۶۲ وارد دانشگاه تهران دانشکده هنرهای زیبا و دانشگاه هنر فعلی (دانشکده هنرهای تزیینی قبل از انقلاب یا مجتمع دانشگاهی هنر) می شوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
میرهادی شفائیه، روز ۲۳ مرداد ماه سال ۱۳۰۲ خورشیدی در تبریز به دنیا آمد و در ۱۰ سالگی اولین عکس خود را با دوربین ۹×۱۲ فلزی «ایکا» گرفت. نگاتیو آن شیشه‌ای در قطع ۹×۱۲ سانتی‌متر و از کارخانه «لومیر» فرانسه و چاپ آن روی کاغذهای «روزچاپ» از همان کارخانه بوده است.
وی برای تحصیلات در رشته داروسازی به استانبول رفت و در آنجا درس داروسازی خواند و سپس به ایران برگشت و به همراه برادر خود در داروخانه مشغول به کار شد، اما این حرفه او را راضی نکرد و با توجه به علاقه زیادی که به عکاسی داشت در سال ۱۳۴۴ استودیو هادی را در تهران روبروی تئاترشهر، کوچه سرحد افتتاح کرد بازگشایی کرد و به‌طور حرفه‌ای عکاسی را آغاز و در تابستان همان سال نخستین کلاس عکاسی ایران را برگزار کرد. او به خاطر کیفیت کار خود، گران‌ترین آتلیه تهران را داشت.
شفائیه در این آتلیه برای اولین بار در ایران برای روی جلد کتاب‌ها عکس تهیه می‌کرد، که می توان به روی جلد کتاب «گناه دریا» اثر فریدون مشیری و کتاب «چشمها و دستها» از نادر نادرپور اشاره کرد.
وی در راستای مباحث نظری در عکاسی ایران نقش عمده ای ایفا کرد و از سال ۱۳۴۲ به مدت یازده سال به چاپ مطالب عکاسی در مجله «هنر و مردم» پرداخت. در سال ۱۳۴۰ خورشیدی، در تلویزیون به آموزش عکاسی پرداخت.
فن و هنر عکاسی، کتابی در عکاسی به نوشته او است که در سال ۱۳۷۲ توسط شرکت انتشارات علمی و فرهنگی در تهران به چاپ رسید و کمتر عکاسی است که این کتاب را مطالعه نکرده باشد. کتابی که نه تنها در دوران عکاسی آنالوگ بلکه حتی تا امروز برای عکاسان نوپا راهگشای بسیاری از مباحث فنی عکاسی بود.
آنچه نام هادی شفائیه را بیش از پیش بر سر زبان‌ها انداخت، تهیه عکس از آثار باستانی بود که بعدها وی با آن تصاویر نمایشگاه‌های مهمی در ایران، سوئیس و ایتالیا برگزار کرد.
در ایران این نمایشگاه اولین بار در کاخ ابیض در مجموعه کاخ گلستان برپا شد و بینندگان توانستند عکسهای بسیار زیبا در ابعادی فوق‌العاده بزرگ از مهرهای کوچک و الواح گلی دوره‌های هخامنشی، ساسانی و پیش از هخامنشی را ببینند.
جام‌های طلایی، مجسمه‌های مفرغی، سنگی و گچی الهه‌های باستان، گوشواره‌های طلایی و قلاب کمربند به گونه‌ای عکاسی شده بود که خطوط، نوشته‌ها و نقوش روی آنها به بهترین وضعی دیده می‌شد و نورپردازی مناسب بر روی آثار باستانی، به همراه فون مناسب، گیرایی فوق‌العاده‌ای به آنها بخشیده بود.
شهرت شفائیه بیشتر به خاطر پرتره‌هاست. از مشهورترین کارهای او در این زمینه می‌توان به پرتره‌های نیما یوشیج، احمد شاملو و دیگر مشاهیر ادبی و هنری هم‌دوره خودش اشاره کرد.
شفائیه در خصوص هنر عکاسی معتقد است: دوربین عکاسی خود به خود نمی‌تواند کاری انجام دهد، حتی اگر از جدیدترین انواع مجهز و گرانبها باشد. این وسیله ظریف و حساس به میل و اراده انسان به کار می پردازد و آنچه را او اراده کند، بر حسب معلومات و اطلاعات فنی و هنری وی، ثبت می کند پس باید به معمولات دست یافت.
فرهاد فخریان از پیشکسوتان آموزش عکاسی درباره ایشان گفته است: «دکتر شفائیه از نسل همون بزرگانی بود که ازشون عکس گرفته بود … همونایی که مانندشون دیگه به این سادگی‌ها پدید نمیاد … آدمایی که هر کدومشون یه …»
شفائیه هرچند در اواخر دهه‌ی ۶۰ ایران را به مقصد آمریکا ترک کرد اما هیچگاه ارتباط خود با عکاسی ایران را قطع نکرد و همچنان از راه دور پاسخگوی شاگردان و علاقمندان به عکاسی بود. شمار اندکی از نگاتیوهای خود را به آمریکا برد و باقی آنها را با قیچی خرد کرد. شفائیه به قدری وسواس داشت که همه کارهای فنی، هنری و حتی نظافت آتلیه اش را خود به عهده داشت و هیچ وقت شاگرد نگرفت. او معتقد بود چون کسی همچون خودم، قادر نیست آنگونه که شایسته است آنها را به چاپ برساند.
وی ۷ شهریورماه ۱۳۹۷ در سن ۹۵ سالگی در اوهایوی آمریکا دار فانی را وداع گفت.
منابع و ماخذ:
۱- مجله عکس
۲- مجله تصویر
۳- گفتگو با محمد خادمیان، گروه عکاسی دانشگاه هنر، مرداد ۱۳۸۲
منبع: ایرنا
کلیدواژه: عکاسی هنرهای تجسمی دانشگاه هنر عکاسی هنرهای تجسمی دانشگاه هنر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۷۴۷۲۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سرقت خودرو با قیچی آرایشی زنانه زیر ۱۰ ثانیه
سارقی جوان که در حیاط پلیس آگاهی با نام حرفه ای از او یاد می شود؛ شگرد خاصی در دزدی دارد و به گفته خودش زیر ۱۰ ثانیه با استفاده از قیچی آرایشی زنانه خودروهای خارجی را سرقت می کند.
به گزارش ایرنا، لحظه ای دست از صورتش برنمی دارد تا مبادا تصویرش پخش و رسانه ای شود؛ انواع سارقان خودرو و لوازم ماشین در محوطه میدان صبحگاه آگاهی پلیس تهران بزرگ کنار هم و به صورت جمعی نشسته اند اما این سارق حرفه ای خودرو از آن سوژه های داغ رسانه ای است.
باندی ندارد، خودش است و مالخری که مفت‌خری می کند و خیلی تردستانه سعی دارد خود را از دید دوربین ها و خبرنگاران دور کند؛ نزدیک می شوم و تنها چیزی که از چهره اش پیداست دستان دستبند خورده با تتویی خاص روی مچ دست چپ است.
چپ دستی که با تردستی زیر ۱۰ ثانیه با قیچی آرایشی زنانه اقدام به سرقت خودرو خارجی می کند و به گواه افسر پرونده اش بسیار باهوش است؛ با خود می اندیشم که اگر راه علم و تحصیل را پیش می گرفت مسیر زندگی اش تغییر می کرد و شاید امروز مصاحبه ای از جنس دیگر با این جوان انجام می شد اما افسوس.
جوان چپ دست سارقی که با قیچی زنانه قفل خودرو را باز می کرد و با استفاده از آن بدون سوئیچ ماشین روشن می کند و البته که می گویند: او سلطان سرقت خودروی «مزدا سه» است.
خودش درمورد شگرد سرقت هایش می گوید: «تو کوچه و خیابون ها دنبال سوژه می گشتم و ماشینی که خوشم میومد رو با قیچی باز می کردم، سوار می شدم و می رفتم.»
او درمورد تعداد خودروهایی که دزیده هم اضافه می کند: واقعیت دقیق یادم نیست چون تعدادش زیاده بوده.
این متهم درخصوص نحوه قیمت گذاری و فروش خودروی های سرقتی از جمله «مزدا سه» ادامه می دهد: «بیشتر لوازم داخلی اش را باز می کردم و می فروختم؛ بعدم هم ی دوری با ماشین میزدم و بعد ولش می کردم تو ی خیابون.»
«بالا و پایین شهر یا زمان دزدی برام مهم نبود فقط نوع ماشین منو جذب می کرد.»
اما توصیه این سارق هم به شهروندان برای جلوگیری از سرقت خودرو در نوع خود جالب است؛ او تصریح می کند: به طور معمول هر نوع ماشینی را می توان دزدید.
از او می پرسم که نصب تجهیزات ایمنی مثل دزدگیر و قفل پدال روی خودرو هم مانع سرقت خودرو نمی شود که باز هم سری تکان داده و می گوید: فقط یکم در زمان سرقت تاخیر ایجاد می کنه.
این سارق که تاکنون دو بار سابقه دستگیری دارد به قول خودش علاقه خاصی به سرقت خودروهای خارجی به ویژه مزدا سه دارد.
آخرین سوالم از این سارق تردست در مورد این است که چه میزان زمان برای سرقت یک خودرو نیاز دارد که با طعنه یادآوری می کند: ماشین خارجی اگر دزدگیر داشته باشه ۲۰ ثانیه و اگر نداشته باشه زیر ۱۰ ثانیه.
در همین رابطه رییس پلیس آگاهی پایتخت صبح امروز در حاشیه نمایشگاه طرح دستگیری سارقان و مالخران وسایل نقلیه در گفت وگو با خبرنگاران با موضوع ارتقای ایمنی خودروها گفت: جلسات مستمری درخصوص ایمنی و امنیت خودروها با خودروسازان داخلی داریم و در این جلسات از آنها خواسته‌ایم که خودروها به ردیاب مجهز شوند.
سردار علی ولی‌پور گودرزی افزود: در جلسات مستمر خود با شرکت‌های خودروساز داخلی که شخص استاندار تهران هم حضور دارند، نظرات و دیدگاه‌های خود را مطرح می‌کنیم تا معایب خودروها را برطرف کنند البته در این راستا تولید برخی خودروها که امنیت و ایمنی لازم را نداشتند، متوقف شده است.
رییس پلیس آگاهی فرماندهی انتظامی پایتخت اضافه کرد: استفاده از وسایل و تجهیزات الکترونیکی درخودروها راهکار خوبی برای ممانعت از سرقت خودروها بوده و می‌تواند سرنخ خوبی برای پیدا شدن وسیله نقلیه بعد از سرقت باشد.
کانال عصر ایران در تلگرام
افزایش ۳۵ درصدی حقوق بازنشستگان حداقل بگیر/کمترین حقوق آن ها ۱۰ میلیون تومان می شود